Piosenki Marka Grechuty uwielbiam od lat. Dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok tej książki. Możliwość pochylenia się nad tekstami utworów, które często bez głębszego zrozumienia słucham z płyt, to nie lada gratka dla takiego fana muzyki jak ja.
Zbiór "Pani mi mówi niemożliwe" to bardzo obszerna publikacja, zawierająca dziesiątki utworów Grechuty. Mamy tutaj do czynienia nie tylko z tekstami jego powszechnie znanych piosenek, takich jak "Dnia, których nie znamy", "Będziesz moją panią"; ale też z wierszami, które nigdy nie zyskały oprawy muzycznej, więc są stosunkowo mało znane. Grechuta dzięki swojej poezji jawi nam się jako człowiek bardzo wszechstronny. W książce znajdujemy wiersze inspirowane twórczością Władysława Hasiora; napisane pod wpływem znanych obrazów prawdziwych mistrzów malarstwa - Pablo Picasso, Henri de Toulouse-Lautrec, czy Vincent van Ghog; utwory poświęcone dyscyplinom sportowym; jak również ulubionym miastom artysty takim jak: Kraków, Zamość, Kazimierz Dolny.
Poezja marka Grechuty, zwłaszcza ta mniej znana, nie jest tak bardzo łatwa w odbiorze. Autor bardzo oszczędnie używał znaków interpunkcyjnych, co nie ułatwia czytania jego utworów. Część jego wierszy jest bardzo liryczna, nostalgiczna, inne natomiast dziwnie trącą realizmem. Warto jednak zapoznać się z tym zbiorem. Spojrzeć na artystę z innej, mniej znanej strony.
Na koniec tylko jeszcze podzielę się z wami małą anegdotą. "Pani mi mów niemożliwe" to pierwszy zbiór wierszy, jaki miałam okazję czytać przy użyciu czytnika. Jako osoba lubiąca wygodę, ustawiony mam stosunkowo duży rozmiar czcionki, który w przypadku wierszy zupełni mi się nie sprawdził. Niestety, na to że nie widzę rzeczywistej długości wersu, wpadłam dopiero tak w okolicach 20% książki. Wcześniej i tak nie łatwe do zinterpretowania przez brak interpunkcji utwory, stały się dla mnie jeszcze trudniejsze. Z wielką ulgą odkryłam swój błąd i mogłam już w pełni cieszyć się lekturą.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz